Ludzie to anioły z jednym skrzydłem,

dlatego aby się wznieść, musimy trzymać się razem. 

                                                  Maria Konopnicka

W październiku przypada 109. rocznica śmierci Marii Konopnickiej, patronki naszej szkoły. 

Z tej to okazji w dniach od 28 do 30 listopada świętowaliśmy, biorąc udział różnorodnych akcjach, które miały przypomnieć tę ważną postać polskiej literatury. 

Na korytarzach przygotowano gazetki tematyczne oraz kącik z dziełami pisarki i poetki, które przybliżyły nam jej osobę i twórczość.

W pierwszym dniu obchodów przedstawiciele poszczególnych klas wzięli udział w konkursie wiedzy o patronie. Cała społeczność uczniowska mogła także w tym dniu wysłuchać wierszy

i fragmentów prozy Marii Konopnickiej w interpretacji głosowej uczennic ze starszych klas.

Drugiego dnia w klasach odbył się konkurs literacko-plastyczny, podczas którego uczniowie mieli dokonać przekładu interesemiotycznego wybranego utworu poetki (klasy I-III) oraz „Roty” (klasy IV-VI). Prace, które powstały, pokazały, że dzieła Marii Konopnickiej nie przebrzmiały, ale wciąż inspirują. Nasi uczniowie wykazali się dużą dozą wyobraźni i kreatywności.

 W ostatnim dniu świętowania nasi podopieczni z  klasy VIII przygotowali i zaprezentowali sylwetkę Marii Konopnickiej w montażu słowno-muzycznym.

Podsumowaniem działań było rozdanie nagród i dyplomów dla uczestników konkursów.

Nasza Patronka - Maria Konopnicka, z Wasiłowskich (1842-1910) to polska poetka, prozaik, krytyk, publicystka, a także działaczka społeczna. Uczyła się krótko na pensji sióstr sakramentek w Warszawie, przez całe życie dokształcała się we własnym zakresie. Wychowywała 6 dzieci, utrzymując się z dochodów niewielkiego dzierżawionego folwarku. W latach 1877-1890 mieszkała w Warszawie. od 1884 do 1886 redagowała pismo dla kobiet Świt.
Od 1890 przebywała w kilku krajach Europy Zachodniej, współpracując z prasą krajową, zrzeszeniami polskimi na obczyźnie, Macierzą Szkolną, komitetami pomocy dla wywłaszczonej ludności Górnego Śląska i Wielkopolski, a także współorganizowała międzynarodowy protest przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni (1901-1902).

1903 otrzymała w darze zakupiony ze składek społeczeństwa dworek w Żarnowcu. 1905-1907 przebywała w Warszawie, organizowała pomoc dla uwięzionych przez władze carskie i ich rodzin.
Debiutowała jako poetka w prasie 1870. Już w pierwszym okresie jej twórczość nabrała dużego znaczenia literackiego i społecznego, np. trzy serie Poezji (1881, 1883, 1887), gdzie znalazły się Obrazki, pełne pochwały wolności i sprzeciwu wobec zła, jak wiersz W piwnicznej izbie. Także poemat filozoficzny Imagina (we fragmentach od 1886, całość 1913), w którym niezadowolenie ze stosunków społecznych prowadzi do buntu.

Zmarła 8 X 1910 we Lwowie i tam została pochowana na Cmentarzu Łyczakowskim.

O Konopnickiej powiedzieli...

Stefan Żeromski: 
Mamy w Marii Konopnickiej naszego wieszcza. 
Jan Kasprowicz:
Duch twój zostanie z nami, dopóki żywi będziemy, gdyż nie umiera naród, który wydał ze swego łona takich, jak ty bojowników. 
Maria Szypowska:
Maria Konopnicka. Poetka-patriotka. Za życia nazywana „wieszczką ludu” i „poetką proletariatu”. Niezwykła kobieta. Człowiek gorącego serca.